
INFO OVER STRESS →
Selye (1956) definieert stress als “de niet-specifieke reactie van het lichaam op de eisen van buitenaf en dus een onvermijdelijk gevolg van het leven”. Hij gaf aan dat er een optimaal niveau van stress bestaat, waaronder individuen de beste prestaties leveren. Na enige tijd verdwijnt deze spanning weer en keert het lichaam terug in een toestand van rust. Als stress niet langer in het belang van een persoon is en als een last wordt ervaren, spreken we van negatieve stress ofwel ‘distress’. Op dit moment is het van belang om te gaan kijken wat deze negatieve stress veroorzaakt en op welke manier ermee omgegaan kan worden.
Selye, H. (1979). “Stress, cancer and the mind”, in: J. Taché, H. Selye & S.B. Day (Eds). Cancer, stress and death (p. 11-27). New York, Plenum Press.